Angst, stress, paniek en burn-out

Ik weet het nog als de dag van gisteren; mijn eerste paniek aanval. Ik kwam niet meer uit mijn woorden, ik begon te hyperventileren, te huilen, te trillen, hartkloppingen, beklemming op de borst en het angstzweet brak mij uit. Ik dacht dat ik doodging, voelde me totaal hulpeloos en was compleet verstijfd. De aanleiding was eigenlijk een spreekwoordelijke druppel. Te lang en te vaak was ik over mijn eigen grenzen gegaan om anderen te pleasen, aardig gevonden te worden en te vriend te houden. Ik dacht oprecht een hart- of longprobleem te hebben. Ik was nog maar 25 jaar oud en volledig opgebrand. Nu noemen we dat een burn-out. Het heeft vele jaren van mijn leven gekost om alle oude pijnen zelf op te lossen, want toen was er nog niet zoveel bekend als nu.

Het was niet alleen mijn werk waar ik een steeds grotere druk ervaarde. Ook het kopen van een huis en de jarenlange verbouwing die daaraan vastzat, hadden in combinatie met het onderhouden van een sociaal leven hun tol geëist. Toen nog niet wetende dat ook trauma uit je verleden zich heeft opgeslagen in je onderbewustzijn en een grote rol speelt in je gedragingen die je toepast in je (jong) volwassen leven.

Een paar maanden lang zat ik thuis en ontwikkelde diverse soorten angsten die ervoor zorgde dat ik niet meer durfde auto te rijden, naar buiten te gaan of te winkelen. Ik zag mezelf al helemaal niet functioneren in groepen mensen van meer dan 2/3 personen. Toch deed ik dat wel en niemand zag (behalve mijn partner) dat ik dan dagen nodig om bij te komen, zoveel energie koste mij de socialisering. Dat is exact wat de buitenwereld niet te zien krijgt van mensen met paniek en angst aanvallen. We lachen het weg en/of zetten een masker op. Ik creëerde mijn eigen “exposure therapie.” Het aangaan van mijn angsten, de sensaties die je dan in je lichaam voelt zijn heel heftig en niet grijpbaar voor een buitenstaander. Je staat in een constante overleef stand.

Het feit dat je omgeving en de maatschappij niet begrijpt hoe ingrijpend een burn-out, angst- en/of paniekaanval kan zijn in je leven, was (en is) voor mij verdrietig en frustrerend. Het deed mij geen goed om zo aan een ‘snel’ herstel te werken. Bedrijfsartsen, huisartsen en specialisten die het bagatelliseren, maatschappelijk werk/psychologen die zoeken naar situaties in je leven die er niet eens voor gezorgd hadden dat dit mij was overkomen, vriendschappen die je kwijtraakt en familie en collega’s die je ontlopen omdat ze niet weten wat ze met je aan moeten. De oordeel machine draaide op volle toeren.

Angst- en paniekstoornissen kunnen leiden tot een intens gevoel van eenzaamheid, omdat je denkt, weet dat niemand jou begrijpt. Er is niemand die het hetzelfde ervaart en daardoor keer je beetje bij beetje steeds meer naar binnen en wordt je zó eenzaam dat je het leven ook niet meer leuk vindt, je jezelf niet meer goed verzorgd en je vaak alleen nog maar in je bed wilt blijven liggen. Het maakt je zeer kwetsbaar voor de buitenwereld. 

En toch is het mij gelukt om los te komen van de burn-out, de angst- en paniekaanvallen, mede doordat ook ik, net als elke mens, lieve en zorgzame mensen om mijn heen had en die mij blij en gelukkig wilden zien en steunden op mijn weg terug. Aan mijn burn-out heb ik o.a. chronische hyperventilatie overgehouden die op de raarste momenten in mijn leven toch weer tevoorschijn komt. Prikkelgevoelig was ik altijd al en heb dit omarmd als passend bij mijn karakter. Ook heeft het er voor gezorgd dat ik verschillende lichamelijke klachten kreeg en het bezorgde mij ook ziektes, omdat ik mijn lichaam te lang in een overleefstand had laten staan. Ik zal je niet vermoeien met een hoop medische uitleg, educatie is wat ik mijn cliënten bied als zij daar behoefte aan hebben. 

Mijn grenzen opzoeken en beheersen is wie ik ben geworden, door conditionering, opvoeding en de cultuur/maatschappij waarin ik leef. Soms is het nog moeilijk om daarin bewustwording te vinden en voor mezelf te kiezen als dit simpelweg mijn gezondheid ten goede komt. Ik kan ermee leven, omdat ik verschillende strategieën heb geleerd en zelf heb ontwikkeld om mijn angsten te beheersen in plaats van ze te verdringen. Nog steeds kan ik een angst of paniekaanval krijgen door vrees of stress van buitenaf.

De erfenis van mijn trauma is groot en de conditionering is moeilijk om te vormen, omdat deze is ontstaan in mijn kinderjaren. Faalangst is jarenlang een bottleneck geweest met dank aan leerkrachten die herhaaldelijk bleven melden dat ik ‘dat toch niet kon, niet goed genoeg was of te dom was.' Gelukkig heb ik na mijn 25^ste die conditionering geleerd te weerleggen, toen ik met die burn-out thuis kwam te zitten. Ik heb door de technieken die ik heb geleerd geen last meer van bewijsdrang en ben mij bewust van wat ik kan en weet dat ik goed genoeg ben. 

Angst en stress zijn voor elk mens in normale gezonde situaties een zegen, omdat het je beschermt tegen gevaar en het heeft dus een belangrijke functie. Maar als het een irrationele vorm aanneemt, kan het leiden tot klachten en ziekte. Een ziekte die je niet ziet, omdat alles zich binnen in het lichaam afspeelt. Zelfs lachend kun je doodgaan van binnen…

Omdat ik weet hoe moeilijk het is om van de irrationele vorm van angst en stress en de daardoor ontstane paniekaanvallen af te komen, heb ik de afgelopen jaren technieken ontwikkeld en geleerd die ik nu toepas op mijn cliënten. Deze technieken heb ik niet alleen geleerd door het volgen van opleidingen, maar ook door eigen ervaring.

Ik bied niet alleen psychosociale educatie aan, ook het fysiologisch en medische aspect is van belang. Ik leer je de strategieën toe te passen, zodat je die gaat beheersen in plaats van verdringen, waardoor je uit de overleef stand komt en weet waar de kern van je angst vandaan komt. Weten wat er gebeurt in je brein en lichaam bij een aanval is voor de betreffende persoon van noodzaak, omdat je vaak denkt dat je doodgaat bij een aanval (irrationele gedachten).

Door op een andere manier een therapeutische sessie aan te bieden, uitleg te geven en/of praktische oefeningen te doen, leer ik nu andere mensen om uit hun burn-out, angst- of paniekstoornis of fobie te komen. Niet alleen is een bezoek aan mijn praktijk mogelijk, ook bezoek ik mijn cliënten in hun (veilige) thuishaven, iets wat weinig zorgverleners toepassen zoals ik heb gezien uit eigen ervaring. Juist doordat ik jou als cliënt thuis bezoek, blijf jij in je eigen omgeving en leer je van daaruit weer stapjes (alleen of samen met mij) te maken. Zo leer je om de buitenwereld weer aan te gaan en deel te nemen aan de maatschappij. De begeleiding die ik je bied, beperkt zich niet tot 2 uurtjes therapie, ook tussen de sessies door houd ik (naar behoefte) contact met jou.

Mijn opleiding angst- en stressbeheersingstherapie, hypnose en regressie zorgen ervoor dat ik ook professioneel de juiste skills heb om jou te behandelen en je daar via de zorgverzekeraar vergoedingen voor kunt aanvragen.